Problematyka usuwania i unieszkodliwiania odpadów azbestowych jest złożona, szczególnie z uwagi na skalę problemu i rozproszenie miejsc występowania odpadów. Nie udzielenie pomocy właścicielom posesji przy likwidacji azbestu ze strony samorządu gminy skutkować musi negatywnymi działaniami, a mianowicie powstawaniem dzikich wysypisk tych odpadów.
Do obowiązków samorządów należy zorganizowanie planu unieszkodliwiania odpadów zawierających azbest. Wtedy tylko istnieje szansa, że gospodarka tym odpadem będzie funkcjonowała prawidłowo i będzie zgodna z prawem. Jest to możliwe nawet przy złej sytuacji finansowej samorządu, gdyż dysponuje on funduszem celowym na przedsięwzięcia związane z gospodarką odpadami, jak również ma możliwość zainicjowania partnerstwa kapitału publicznego i prywatnego przedsiębiorców, zainteresowanych promocją swojej firmy. Przedsiębiorcy mogą np. ponosić koszty kampanii informacyjnej o szkodliwości azbestu, dokonywać obmiarów powierzchni dachów i kosztorysowania jego wymiany.
Administracja samorządowa posiadając odpowiednią wiedzę o problemie oraz mając realne możliwości jego sukcesywnego rozwiązywania jest zobowiązana do koordynacji działań na rzecz likwidacji zagrożenia azbestem. W prawie budowlanym w delegacji ustawowej niezbędny jest wyraźnie opracowany wzór wniosku o zgłoszeniu robót budowlanych. Powinna tam być zawarta informacja, czy przewidywany zakres robót obejmuje demontaż materiałów zawierających azbest. Pozwoliłoby to na ograniczenie zagrożeń spowodowanych usuwaniem azbestu bez zachowania wymaganych prawem procedur i umożliwiłoby prawidłowy nadzór.
Tempo usuwania wyrobów zawierających azbest w Polsce (w szczególności w gminach) zależeć będzie od rozwiązania kilku podstawowych problemów:
Uznając wycofanie wyrobów azbestowych z gospodarki za szczególnie ważne w kontekście procesu integracji Polski z Unią Europejską, należy skierować jeszcze większy nacisk na władze ustawodawcze i wykonawcze, aby wszelkie wydawane ustawy i rozporządzenia były możliwe do zrealizowania w życiu codziennym. Z porównania norm prawnych dotyczących azbestu i sposobu jego traktowania w Unii Europejskiej i w Polsce, wynika, że należy dokonać szeregu uzupełnień w prawodawstwie polskim.
Podstawowym problemem w polskich warunkach pozostaje brak poszanowania prawa i powszechne nieprzestrzeganie jego przepisów. Dlatego ani najdoskonalsze przepisy, ani najlepsze deklaracje nie załatwią problemu. A problem, usuwania wyrobów zawierających azbest będzie w Polsce istniał co najmniej jeszcze przez 50 lat. Przez ten czas będziemy musieli - jako mieszkańcy tego kraju - mieć w swoim otoczeniu obiekty budowlane i materiały zawierające azbest. Będziemy musieli demontować, wywozić i składować duże ilości odpadów zawierających azbest. Dlatego ważną sprawą jest znajomość przepisów i postępowania zgodnego z ich ustaleniami w dobrze rozumianej trosce o zdrowie i życie. Być może jeszcze ważniejsza jest kontrola przestrzegania prawa w tym zakresie. Nie osiągnie się tego bez zsynchronizowanego współdziałania wszystkich organów władz w kraju oraz zrozumienia i akceptacji ze strony społeczeństwa.